Çapkýn gözleriyle süzerdi dilberleri sanki hiç yokmuþum gibi Sonra, tekrar dalgýn dalgýn bakar iç çekerdi yýldýzlara Baþýný dizlerime koyar, öper koklardý ellerimi Hep vardý hayatýmda onun gibi birileri Lakin bu sevgi baþka, baþkaydý… Tende deðil, arz-ý âlemden arþaydý.
Kýzdýðýnda hýrçýn bir dev, tuttuðunu koparan Sevildiðinde uysal kedi sanki kalçalarýný saða sola sallar Kýskandýðýnda hiç gözünü kýrpmadan parçalar.
Biz iki dosttuk aslýnda, Acýlarý, sevgileri paylaþan, Sadýk, vefakâr, özlemle eteklerinde dönen Kokumu metrelerce öteden hissedip, diþlerini gösteren Bir lokmayý paylaþýrdýk kardeþçe, yudum geçmezdi boðazýmýzdan. Her acýktýðýnda kapýmý çalýp, boynu bükük öylece dalar Yumuþacýk tenini okþayýnca, sokulurdu koynuma Kýzýp baðýrsam da, Hiç kin tutmazdý, bir köþede oturur sonra tekrar kollarýma atlardý.
Biz yasak bir aþk senfonisi yaþar gibiydik, Engellenmiþ yuvamýzda sýcak çorbayý içemeyen Kapýmýn önünde karda kýþta sabahlardý.
Yýllarca öpüp koklaþtýk, hiç ihanet etmedik sevgimize Gönül sarayýmýn “kont’u” sadýk bir dostumdu Ansýzýn terk etti son bakýþlarý gözlerimde izi kaldý Bu veda ona hiç yakýþmadý.
Ümmü AÞCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümmü AŞCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.