Kapattým kitabý Yüzüne baktým sonra Polyanna bir avuç hayat ver bana Öksürdü pencerem kýþ kapýda Enlem ve boylam bir duvardan diðerine Az önce geçtim bulutlardan Alnýmda SU lekesi Gölgem ýþýk rahlesi yorgun venüs Bak þimdi uzak bir þehre Orda öldüm unutma...
Günlerdir bir ceseti söküyorum içimden Kýrýlýyor göðün aþka deðen yaný Bir mezarý kapatýyorum kimsesiz Uzak bir evde su sýzýyor býçaðýn ucundan Herkes beni þair biliyor-gülüyorum Simyalanmýþ ruh öznesiyim oysa Ve mart ölüsü korkularým Geçmiþ zaman lirik bir masal Ölüyor tanrýlarý- yontularýn
---
Örttüm yüzünü Azelya Kýnadan kirpiklerin Suyu öpen yeþil yosun Mor bir düþün Ýnciterek öptüm aðlama
---
Sanýrým öldürdüler beni Geçerken bir martýnýn kalbinden Ýþte siyahýn gül olduðu bu yüzden Susmanýn en tenha yeri Ýntiharýn ihtilali Yani bütün kapýlarý çarparak Gittðim kentlerden Anka külümün leþi Sen bilirsin hangi masaldan Þiire ve aþka sýðmadýðým
Ey sýýrý dökülen ölüm
TAM ÜÇ GÜNDÜR HAYAT Biri suya öykünen masum yüzüm Biri aþka söz kesmiþ hüzün Biri gittiðin gün
---
BÜTÜN RENKLERÝN TANRISI BEYAZDIR
...
Cumali Çorbacý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cumali Çorbacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.