Ben ve Ben!

Bu sabah buz kesti ayaklarým,
Pah!
Birde küresel ýsýnmaymýþ!
Hala dizimde dizlik
Ýki çift çorap,
Yine de korumuyor ayaklarýmýn ýsýsýný,
Fanilam kalýn,
Ceketin altýnda kazaðým,
Yinede üþümelerde bedenim.
Ya kafamýn içindeki üþümeler!
Üþümeler de olmuyor ya!
Þimdi söz konusu üþümelerim.
Neden bu yaþta?
Bu kadar üþüdüðümü sorguluyorum,
Ya diyorum; o çok yediðim dayaklar!
Ya o çok acýkmalarým!
Elbisesizlikten titreyen,
Diken,
Diken olan bedenim!
Ya da!
Ya da mý?
O kadar “ya da” var ki,
O, o kadar çok olan “ya da”lar bozdu orijinalliðimi.
Beynimi istedikleriyle doldurdular,
Ýstemsizlerim karþýlýðý verdiler dayaðý,
Sevmediðim þeyler,
Ýstersen: “olan bu!”
Zoraki…!
Ve yýllarca iyilik, dürüstlük adýna dinlettirdiler uykucu masallarý,
Dürüst olduk!
Ýyilikler yaptýk.
Sadýk, sadýk sessiz,
“Sadýk” ismini dahi kendimize, çocuklarýmýza verdik.
Ne oldu?
Hýrsýzlar hala hýrsýz!
Zalimler hala zalim!
Sure geliyor Musa’nýn “Tevrat’ýnda”
Davut’un “Zebur’unda,”
Ýsa’nýn çabasý herkese,
Muhammet aleyhi selam’ýn davsý daha derin doðruluk üstüne,
Þimdi,
Ýtaatler versiyon (sürüm) deðiþtirdi.
Masallar görselleþti,
Duygular derinliðinden çýktý.

Hala ben üþümekteyim.
Aldýðým maaþ yetmemekte,
Çalanlar, çýrpanlar düzeni devam etmekte,
Ya kul olan ben(!) yanlýþ anladým.
Hala beterim.
Ya da bozulan orijinalliðimde bayaðý sapma.



Teyyar DUMLU
]
Sosyal Medyada Paylaşın: