Takdir de istemiyorum Teþekkür de… Gül de istemiyorum Ödül de…
Siz ey Öðretmenler Günü koþukçularý Ve siz ey muhterem zevat! Ne olur artýk yeter Kasým’ýn 24’ünde 24 saat…
Bilir misiniz? Ama nereden bileceksiniz Kira gününe bir hafta var. Zaten ezilmiþim ezildiðim kadar… Kýz kaban istiyor, oðlan top istiyor Plastik çabucak patlýyormuþ Hem uçup gidiveriyormuþ rüzgârda “Meþinden olsun” diyor. Bir de krampon istiyor “Beþiktaþ formasýný gelecek ay alýrsýn” diyor…
Bilir misiniz? Ama nereden bileceksiniz Bugünün adý Salý Pazar parasý bekliyor avrat… “Ne olmuþ yani Salýysa…” der gibisiniz, duyuyorum. Zerzevat günüdür beyler zerzevat!
Ey Öðretmenler Günü koþukçularý Ve siz ey muhterem zevat! Ne olur gelmeyin üzerime Kasým’ýn 24’ünde 24 saat…
Kasým’ýn 24’ünde 24 saat Okulda, gazetelerde, televizyon haberlerinde Hep ayný terâne Hep ayný naat: “Ben ülkemin umut dolu sesiymiþim…” “Elleri öpülesiymiþim ben…” “Ben, aðacý yaþ iken eðen…” “Baþý göklere deðenmiþim …” Vay be! Ben neymiþim be! Ben bir devmiþim de Dev olduðumdan bîhabermiþim…
Ey Öðretmenler Günü koþukçularý Ve siz ey muhterem zevat! Dalga geçmeyin benimle ne olur Kasým’ýn 24’ünde 24 saat…
Ahmet KÖKEN Sosyal Medyada Paylaşın:
hocaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.