Sevgi Anlamındır Senin

Sevgi Anlamýndýr Senin

SEVGÝ ANLAMINDIR SENÝN

1

Sevgi, anlamýndýr senin
Sevgi tanýmýndýr, katline hükmedilen,
Kapýlarý iþaretli zamanlar gibi.
Sevgi, bir çocuktur Maraþ’ta belki,
Tahralarla kesilirken sokaklarda birileri
Kýlýçlar çekilirken düþlerinin üstüne
Sevgi bir çocuktur ve artýk üþüyordur elleri
Yakýlýrken etleri karlý bir gece vakti.

Karlý bir gece vakti,
Yitiyorken insanlar sorgularda bir bir
Polisler, didik didik arýyorken her yeri
Sevgi, anlamýndýr senin
Sevgi, tanýmýndýr, yaralý ve gizemli;
Ordularca kuþatýlmýþ þehirler gibi.

Ýnsan, seninle güçleniyor demek ki
Bir kez daha irkiltiyor kendini
Elledikçe zaman zaman içindeki bereleri.
Çatlayan bir tohuma dönüþüyor mesela
Iþýyor ufkun ardýndaki heves gibi.
Sýcacýk bir “merhaba”yla
Selamlýyor ýþýl ýþýl tebessümler içinde,
Güne yeni baþlanan
Dünyanýn bütün ülkelerini.

2


Seni önemseyiþim bundandýr iþte!
Bu yüzden ki sana çýkar yollarým
Seninle kesiþir her gidiþim bir yerde.
Sevgi, anlamýndýr senin,
Sevgi tanýmýndýr, Ziverbey’de, Metris’te.
Sen ki kanayan bir dudaksýn
Zorlanan bir dudaksýn öpmeye ve öpülmeye.
Soyulan bir bedensin, seviþmeler içinde,
Söylenen bir türküsün belki nedensiz
Atýlan bir çýðlýksýn, gecenin leylisinde.
Seni önemseyiþim bundandýr iþte!
Bir çocuðun sesindeki “Anne! ”sin sen.
Vurulan bir askersin savaþ mevzilerinde
Bakýp da gülümserken, sevdiðinin resmine.

3

Ey baþýnýn sýcaklýðý omzumda kalan,
Sevgi, tanýmýndýr senin, anla iþte.
Bir dal menekþesin sen, açýlsýn diye
Öylesine býraktýðým penceremin önüne.
Çalýnan bir kapýsýn, ya da açýlan besmeleyle.
Beklenensin öylesine belki de senelerce,
Varlýðý bile unutulmuþ bir mektup adresinde.
Bazen bir nefessin kimseler bilmese de
Bir naðmesin kimi zaman isyankâr
Neylere ses verensin
Üfleyen ve üflenensin devr-i âlem içinde
Aðlayansýn kimi zaman, kimseler görmese de
Sarý saçlý baðlamamýn o sitemkâr telinde.

4

Dünyanýn hangi daðýna çýksam,
Adýn bir çiçekle birlikte anýlýr senin
Birlikte akarsýn deli dolu ýrmaklarla.
Çocuklar seni bekler yollarýn yarýsýnda.
Seni arar elleri belki de umutsuzca
Fukara bir babanýn pazar çantalarýnda.
Sen ki isyanýsýn on üçünde bir kýzýn
Savrulup gidensin kendi rüzgârlarýnda.
Daðlara çekilmiþ halklar gibisin
Hazýrsýn aþk adýna vuruþmalara.
Ey deli kan
Ak da geçsin içimdeki bu yara.
Ak da dinsin o delice zonklama.
Sevgi, anlamýndýr senin
Sevgi tanýmýndýr, girdiðim kavgalarda.


15 Aralýk 2009/Biþkek
Sosyal Medyada Paylaşın: