Ben seninle yeniden doðdum desem yalan olmaz, sen ey cancaðýzým baþka bir sevgili tadýndasýn, rüzgârlarla gönlüme kadar esen sevgin bambaþka, kokun bir ayrý güzel, sözlerin bir ayrý özel, adý konmaz, dile gelmez, ne olduðu bilinmez bir sevda gibi, sanki ölüme yürüdüðüm bir aþk yolunun baþý…
Ey sevgili! Ýnsan ölmekle yok olmaz, bitmez, tükenmez, aslýna bakarsan insan ölmekle sonsuzluða bir kapý açar, hem de baþý, sonu olmayan, sonsuzluk dehlizlerinin ummanýdýr orasý, bilir misin! oradaki sevgiler ve aþklar hiç ölmez, hiç bitmez, o aþka ulaþan ey sevgili aslýnda hiç sönmez…
Bilir misin ey sevgili! bakma sen, acý gibi görünen þu hayatýn akýþýna, sendeki þu kabaran duygularýn, hislerin, acýlarýn sebebi nedir sanýrsýn, sende ki bu gönül coþkunluðunun varlýðý nedir sanýrsýn, hiç çile olmadan baldan tadýlýr mý sanýrsýn… Sosyal Medyada Paylaşın:
davutaydin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.