MUTLULUK

Bugün ilk dersime girdim.
Heyecandan sesim titredi,
nefesim yetmedi bedenime…

Ýlk kez kalem tuttuk bugün
minicik ellerle.
Ýlk çizgilerimizi çizdik
eðri büðrü.
Bakmayýn siz çizgi dediðime,
sevdamýzý kattýk memleketimizin yarýnlarýna
o kýsa, eðri büðrü çizgilerle…

Bir yavrumun dizi kanadý bugün.
Bahçede arkadaþlarýyla koþarken düþmüþ.
Benim yüreðim kanadý.
Sonra, sessizce izledim bir süre.
Bizim öðretmen diyordu;
hem öðretmen, hem doktor.
Nasýl iyileþtirdi dizimi hemencecik,
artýk hiç acýmýyor.
Hem de babam gibi çok güçlü.
Kucaðýna alýr almaz beni
sýnýfa kadar kuþ gibi uçurdu…

Bugün ilk dersime girdim.
Heyecandan sesim titredi,
nefesim yetmedi bedenime.
Ve bugün ilk kez anladým ki,
dünyanýn en mutlu insaný benim.
Ben bir öðretmenim…

Sosyal Medyada Paylaşın: