fýrat kýyýlarýna vurdu sevdam,
mayýn döþeli gecelerimde
bir intikam duygusu;
mermi seslerini susturan çýðlýðýmla,
kan damlayan daðlarýn yamacýnda esirim...
soðuk kayalarýn gölgesine düþtü yüreðim,
kendimle çatýþýrken siyahlar içinde;
sevmeyi özledim dud gözlerini..
sense hala firari, eþgali alýnmýþ nemrud kýzý...
gün doðdu doðacak,
çýkýp gelmedin sis çöken yollarýn birinden,
etraf hala ýssýz,
gözlerim seni yokluyor;
baskýn yemiþ düþlerimin mevzilerinden..
ben þahidim;
dersim ovalarýnda özgürlük vardý,
baharý karþýlýyorduk seninle,
nevruz aðýtlarý yakýyorduk el ele,
çocuklar gülümsüyordu kýzýl mavi;
aþký sürgünlerden öte yaþýyorduk...
’ beni; dallarýmdan koparýp sana getiren rüzgarýn,
bir gün, saçlarýndan alýp götüreceðini bilseydin,
eylülde ölmeyi; bu kadar çok istermiydin..’
isimsiz þiirler
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.