uzak düþlerin kýzýllýðýndasýn
çýð düþen soðuklara býrakma , seni
sýrýl sýklam gözlerini takma ardýna
yenik durma , çek git
terk edilen þehir yüreðimdi farkýndamýsýn...
kanatma kabuk tutan adýmlarýný
ilk akþamýnda yokluðunun ’’ ÝSTANBUL ’’
yarim ;
zalim hasretimin koynundamýsýn...
güne ; evlad olma huzurunda,
ve ilk defa anne sancýlarýnda doðdu güneþ
adý , aþký kýskandýran kadýn
nerdesin , bensiz uykularýndamýsýn...
boþ bakýþlardan taþtý hüznüm,
sis çöktü hazanýma,
ayaz deðdi kahrýma,
deniz kokun damlýyor gökyüzünden
saðnak saðnak,
nisan yaðmurlarýndamýsýn...
çið yaðan toprakta nem,
dem tutan yanlarýmda sen,
yaþamak için nefes,
nefesten artan bir cansa
al .. oda sana feda
bu þiirin ismiysen
aðýt aðýt mýsralarýmdamýsýn...
bildiðinden fazlasý deðil bu vakitler,
geçti , geçiyor da derler,
bitti, unutulur gibi de söylerler
yoksa laf arasý dedikodularýmdamýsýn...
meðer ne zor alýþmak
bence, benden daha da haklýsýn
varsýn olsun,
zaman senin mevsimin ;
hala çilek tadýnla dudaklarýmdamýsýn....
isimsiz þiirler
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.