Akþamýn karanlýðýnda çoðalýr yalnýzlýðým
Bir deli rüzgar eser baþýmda
Hangi mevsimdin bilmem
Zamansýz gelen, hüznün
Adý senle baþlayan mýsralarýnda
Beni böyle boynu bükük býrakan...
Seninle baþladý adým atmalarým
Hüzünlerimin duraðý oldun birden
Yolculuk vakti geldi diyorsun
Beni böyle kimsesiz
Beni böyle sensiz býrakýp gidiyorsun
Yüreðimin kýyýsýna ekledim seni
Her akþam sessizce uzaklara uðurlarým
Gökyüzünün kýrýk mavisinde seni...
Olurda gece farklýysa bazen
Aniden kayan bir Yýldýz görürsen
Bakarsýn o benim belki
Kayarken yeryüzüne
Bil ki sana hasret, ve de seninleyim
sevgi ÖZÇELÝK
hiç elveda diyemedim bu þehri terk ederken
belki bir anlamý olmazdý sen olmasaydýn,
ýþýklarýn, denizin, hatta kýz kulesinin..
canýmýn yandýðýný fýsýldarken mehtaba,
soðuk düþlere býrakmamalýydým gözlerini
adýmlarým ýslanmazdý yaðmursuz akþamda
yitirdiðini sandýðýn sevdana, baðýr çaðýr aðlamasaydýn..
kýþ tutuyor kaldýrýmlarý, dili buz kesiyor ayrýlýklarýn
cenazeler kalkýyor ezan sesiyle, þafak söküyor, pusulasýný þaþýrýyor adýmlarýn
gölgesi vuruyor geceye karanlýðýn, aðlamak gelmiyor içimden,
üþüyorken gözlerimde mavzer bakýþlarýn,
elveda diyebilmek bile fazla geliyor, göðsümde can bulsada kalp atýþlarýn,
bir gün dönmeyeceksen; arkana bakma çek git...
isimsiz þiirler
karan
bu þiirde bana mýsralarýyla ýþýk olan , þiir dostu SEVGÝ ÖZÇELÝK hanýmefendiye
sonsuz teþekkürlerimi sunarým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.