KUTLU KERVAN (Üçüncü Bölüm: Aziz Millet)

Kutlu yolculuktan caymadý, kutlu kervan.
Artýk tilkiler gemi azýya almýþtý;
Hasta adam diye diye;
Bir Osmanlý þamarý istiyorlardý
Devlet-i Ali’den hediye.

Bir panayýr kurulmuþtu
Can pazarý Çanakkale’de.
Cihan acý bir þekilde öðrenmiþti
Gem vurulamazdý Türk’e.

Ama dinmiyordu ýzdýraplar,
Bitmiyordu Mehmetçiðimin çilesi.
Kanlý göz yaþlarý kurumuþtu
Þehit analarýnýn.

Devlet çatýrdýyordu bir kere;
Medeniyet kovulmuþtu kim bilir nerelere.
Savaþlar,savaþlar,savaþlar;
Maðlubiyetlerin kesilmiyordu ardý arkasý.

Ham hayallerin peþine düþmüþtü bir kere
Kendilerini Kaf Daðýnda görenler.
Kendilerini milletimizin efendisi zannedenler.

Düþtü düþenler birbiri ardýna,
Sonunda payitaht ta düþtü.
Cihana sýðmayan devlet-i Aliyi düþürdüler,
Tüm cihaný savaþa sokarak;
Ama düþmedi aziz millet.
Düþürülmedi daha ayaklar altýna al sancak.



Mustafa Kemal Paþa seslenince Samsun’dan
Ses geldi Anadolu’dan.
Denizli’nin müftüsünden,
Kahraman Maraþ’ýn Sütçü Ýmamýndan,
Antep’in Þahin komutanýndan,
Erzurum’un Nene Hatunundan.


Bir millet þahlandý Ýstiklal uðruna,
Bir millet coþtu vatan uðruna.
Din uðruna, iman uðruna.

Dünya þaþtý bu milletin zaferlerine.
Selam durdu hayallere sýðmayan
Kahramanlarýna;
Ve utandý esir milletler hallerinden.
Azmettiler zincirlerini parçalamaya.
Parçaladýlar Avrupa’nýn zalim zincirlerini;

Ve zaferle taçlandý bu millet mücadelesi.
Devletsiz yapamayan bu millet
Cumhuriyet ilanýyla kavuþtu devletine.
Sonsuza kadar yaþatmak için
Selam durdular Al sancaða.
Cumhuriyet yaþayacak ebed müddet.

Yetiþiyor Mustafalar, Kemaller, Paþalar.
Yetiþiyor Akifler, Hasan Tahsinler,
Yetiþtiriyor bu millet yeni kahramanlarýný.
Kurtuluþ mücadelemiz kesilmesin,
Bizi esir etmesin zalimler diye.

Kahramanlardan mahrum kalmaz
Ýstiklaline aþýk olan bu aziz millet.


Sosyal Medyada Paylaşın: