ZORLU GECELERİN SONU

Zifiri tonlarýnda gecenin
Gökler aðladý þehrin üstüne,
Bardaktan boþanýrcasýna
Bir bilsen...

Gözler alev alev,
Bakýþlar delici.
Hüznün avucunda ev ev
Manzara can yakýcý.

Ýçi yanmýþ biçareler
Savurmakta dumanýný bacalardan,
Dumanlar kývrým kývrým
Kývranýyor atmosferde
Acýdan...

Yýkýlmakta her dikili taþý yurdumun,
Kýrýlmakta camý penceresi ocaðýmýn.
Kin kavurdu tüm iklimleri.
Ýklimler kurak,
Yürekler sevgiden yoksun.

Baykuþ yuvasý kentlerde
Felaket dehlizi sokaklar.
Evler üst üste
Vay haline altta kalanýn.

Gece bastýrmakta üzerlerini
Sefaletin, rezaletin, zulmetin
Tüm karanlýðýyla abanarak.

Gece zorlu, gece soðuk, gece ýssýz,
Hücum ediyor dertler baþýma.
Izdýrabýn kucaðýnda kývranýyorum
Beynimin tüm kývrýmlarý aciz...

Bu dehþetli gecelerde
Çatýlarýn altýndaki dünyalarýna
Korkularýndan kaçanlar;
Sýðýnýrlar yüreklerine,
El açarlar yüreklerin Sahibi’ne.

Acýlar son bulur seher vakti
Rahmet yaðar avuçlarýna,
Merhamet aydýnlatýr yüzlerini
Ve gündüzlerini insanýmýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: