Serdar’a...
aðrýyan benim
þehrin dar sokaklarýnda
unutulmuþ bir kedi yavrusu
ya da bir kýrýk þiþe
ve iþportaya çýkarýlmýþ düþler
kapýmda nöbette durur
devingen bir kasým
ah sevgilim
beyin ölümü gerçekleþen
bir aþkýn bitkisel yasýndayým
"keþke yalnýz bunun için sevseydim seni"
evet aðrýyan benim
bu sarý soðuk mevsimde
anladým kavuþmaz insan insana
ancak dað daða kavuþur
topraða bir renk kadar yakýným
oysa sanýldýðý kadar yakýn deðil tanrý
yanlýþ öðretilmiþ bize þarkýlar
’orda bir ölüm var uzakta
o ölüm bizim ölümümüzdür
tatmasak da, anlamasak da
ve hatta gizliden korksak da
o ölüm bizim ölümümüzdür’
ancak ötenazi hakký
bu þehirde saklý tutulmuþtur
mutlu ve lirik yazamam / baðýþlayýn
çünkü aðrýyan benim
aynalara bakamam utancýmdan
esaret bana yakýþmýyor
oysa ellerinden tutulsa
öykünebilirdi özgür martýlara aþk…
katlimize sahte fermanlar için direttik
eþit üleþilsin günahlarýmýz
siz de üzülün
aþký satýr aralarýnda
imece usulü kirlettik
þimdi çok tanrýlý yaralarým var
dördüncü dereceden
kömürleþmiþ yanýklarým
prometeus
kalbimdeki cehenneme dal
ve bir yalaz da benim ateþimden çal
bilmiyorsun aðrýyan benim
kanatlarým kýrýldý / düþtüm
sevgilim zamansýz bir irtifa kaybýsýn
gözlerinde üþüdüðüm
öptüðün her kadýnla ölümü öldüm
anla / benim aðrýyan
sen karasu baðrýnda gördüðüm meneviþ
munzura kanla karýþýk yaðan
sen cudide düþlerimi daðlayan
ve sen her romantizm budalasý þaire inat
sað üst cebimde taþýdýðým kimliðim
ben otopsi raporlarýnda
siyah bültenle aranan
sabaha karþý dört otuz sularý
ölüm maratonu sana geliþim
hiçbir þeyim yok
üryan düþlerim
ve caddeler inleten
topuk seslerimden baþka
kolay çünkü
namluyu alnýma
alnýmý dudaðýna doðrultmak
terimi terinde eritmek öyle kolay
aðrýyor düþlerim
"hiçbir þeyim yok
akýp giden sokaktan baþka
keþke yalnýz bunun için sevseydim seni"
© aysegulguncan
kasýmikibinonankara