GÖNÜL BAHÇESİ - kanaltürk - yayınlanmamış jenerik şiiri

GÖNÜL BAHÇESÝ

Mübarek ramazan bereket demek,
Sofraya bolluk gerek neþe gerek,
Neye yarar ki gönlü eylemek,
Maksadýn nefistir,
Marifet dizginlemek.

Hanlara hamamlara kanmýþlarýna,
Bu dünyanýn yalanlarýna dolanmýþlarýna,
Günahtan yol sorup bulmuþlarýna,
Bir çift sözümüz var diyip de geldik.

Hak’ýn cananý tüm kullarýna,
Kitabý okuyup sünneti soranlarýna,
Allah’ý bilip de habibini sevenlerine,
Gönül bahçemizden bir gül verdik.

Güldü yüzümüz aðladý gözümüz
Kimi kýsaldý kimi uzadý sözümüz
Farzdýr yolumuz aþktýr özümüz
Buyur diyenlerin evine geldik.

Gönül bahçesini açtýk tüm kullarýna...
Kimi, kuzu diye bürünmüþ kurt postlarýna,
Sakladýðýn özündür bakma astarýna,
Gördüðün her þey,
Kendindendir.

Bizler vardýk gönül bahçesine,
Bir sohbette bin çiçek dermiþçesine,
Hak yolunda Rahman’ý Cemil’i görmüþçesine.
Söylediðimiz söz…
Söyletendendir.

Gönül bahçesinde sordu Hak,
söyledi gönül,
Kah açtý papatya kah soldu sümbül,
Bir dem seyredene en büyük ödül,
Kendi bildiðini,
Bildirendendir.

Sosyal Medyada Paylaşın: