Baharda gel demiþtin Çiçekler gibi... Sabahlarý seversin dimi, Hanýmellerine inat misali. Sessiz durur da bir anda, Kahkahalarla gülersin kadere Minik yanaklarýnda ki ümitle Pembe bebek misali. Masal gibi yaþarsýn belki Belki bir masalsýn sen Sahi mi sahi...
Kumdan kaleler yapan mimar... Kalpler çalan yalnýz hýrsýz... Hep kazanan kumarbaz uðursuz... Sýrlara gömülü bir kalp huzursuz... Yaþamaya inatla baðlý Ölüm denizinde sandal ki Gövdesi narin bir fýndýk kabuðu. Geleceðe bakan gözlerinde Yadigar yaþlar yaþlanýr Kurumaz da çoðalýr Araba camýnda çocukluk hatýrasý buðulara Gecelere sýðmaz aþklar çizilir.
Gün gelir çiçekler ezilir, Hanýmelleri gece açarmýþ öðrenir Ýnadý kýrýlýr insanýn Boynu bükülür. Fýndýðýn içi kýymet bulur da kabuðu atýlýr. Sözler havada yankýlandýkça Þiirler þaire kalýr
KEREM BOZOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kerem Bozoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.