YEMEZLER Mİ ?

Bir kadýnla,
Ýlk birlikte olduðumda...
Kendimi düþündüm.

Birlikteliðim,
Teklik olduðunda,
Kadýnýmý...

Aþkýma serenatlar için çýrpýndým da,
Annemi sevdiðimi,
Mezar taþýna söyledim.

Ekmek derdinde;
Ýflasýn eþiðinde...
Nasýrlý avuçlarým birbirine deðdiðinde;
Babamý istedim...

Pamuk elleriyle büyük annelerim...
Nasihatleriyle dedelerim.

Tanrým...
Þu son yaþýmýn son gününde
Senden dileðim...
Hadi gel þu filmi
Bir daha seyredelim.

Yemezler mi?
--------------------------------------------------------------------------



Bu gün mutluyum
Þiir yazýyorum...

Bu gün hüzünlüyüm
Mezar kazýyorum...

Kadehim var aðlýyorum,
Ve seni arýyorum.

Bu gün heyecanlýyým
Doðum bekliyorum.

Günlerim boþ, iþim yok
Pinekliyorum.

Bu gün çýkmayacak galiba
Ýntihar ediyorum.

Sonunda batýdan doðdu güneþ,
Ve Arafat taraflarýnda
Görülmemiþ devasa bir ateþ.
Yecüc Mecüc kardeþlerde geldiler.
Bu günü okumuþtum,
Hatýrlýyorum bir yerlerden.
Dirilmeler baþladý topraðýn baðrýndan,
Et can buluyor yeniden.
Eskiler kýyam derler buna.
Sanýrým emir büyük yerden.

Ben ne yapýyorum?


***********************************************************************************


Ölümü suçlamayýn...
O bizi çaðýrmadý ki.
Biz ona gidiyoruz.

Azrail kostümünden memnun mu?
Kendi giyinmedi ki.

Orak can almayý sever mi?
Biley taþý deðmedi ki.

Sevda toprak olur mu?
Çiçek boþa açmadý ki.

Soru, sual oldu olalý,
Cevap nedir bilmedi ki.

Paragrafýn baþý ver elbet
Sayfanýn ki gibi.

Yaþam gelmiþse gider elbet.
Hangi biri kaldý ki?

Cümlenin hükmü noktaya kadar,
Ama nokta bir son deðil ki.

Okuduðun her satýr bana kadar.
Sen dediðin, ben, biz deðil mi?

Birazda “O” nu düþün.


*********************************************************************************************
Karýn tokluðuna usta...
Dedi çýrak.
Ama aç
Ve iþsiz.
Ve dile kolay,
12 milyon insan.

gece konmuþ rivayet,
Gerçeklik derme çatma
Ve kerpiç.
Ev demiþse de 999 þahit,
Fare deliðine þahadeti son kiþinin...

Çýrak devam etti...
Ama bir yerim ki usta...
Aklýn durur,
götün tavana vurur.

Hal böyle iken,
Çýrak yine bizim çocuk,
Midesinde gurultu...
Yine bildik gürültü.


*********************************************************************************************


Odun bile ölmüyor be kardeþim
kaðýt oluyor...
Sen nereye?

Aslanýn sütünden haberi yok ama
Sarhoþ ediyor...
Savruluþ niye?

Rüzgar, tohum, baþak, buðday
Ve ekmek kemirdikçe
Tahansýz bir tokluk var mertçe.

Ki sen açým diyorsan yine,
Namusunu ye bir kerede...

Gör ki tozdan pembe olacak her þey.
Ardý ardýna patlayan flaþlarýn
Taze karanlýðýnda
Bir aydýnlýk bulacaksýn kendine.

Býrak be dostum uðraþma...
Gelecek güzel olacak ki sen,

Ufku göremesen de.




************************************************************************************************


ÞÝÝRÝN EN BOKTAN YANI;
ÝTHAF EDECEK BÝRÝNÝN OLMAMASI.

Sosyal Medyada Paylaşın: