NERDESİN

Devlere boyun büktüren narin çiçek!
Ne fýrtýnalar gördü, sensiz bu yürek
Fikir sade. Hakikat perde, perde...
Yýldýzlar hasretinle tek, tek sönecek

Arþa uzansa baþým, görsem yüzünü.
Sesim kýsýlsa hep seni çaðýrmaktan.
Elini tutsam sýmsýký mahþer günü…
Nasýl sevinir gönül, seni bulmaktan.

Þu yeryüzü sanki yosunlu bir tarla
Emek, emek… Aþkýn ölçüsü yürekte
Yeþermek ne müthiþ, o muazzam nurla
Mesafeler düþman, kaldýk bu tümsekte.

Bitmeyen bir yolculuktur sevmek seni.
Anlatmak ne mümkün aþkýn yolunu
Maziden kalmadýr sevgim, deðil yeni
Biçare bekletme… Sevindir kulunu

Seni bilmem ama ben ayný yerdeyim
Issýz sahralardan baþka yok bir þeyim.
Nerdesin gel, ölümü beklemekteyim
Gelmenle yeniden hayata döneyim

Ayrýlýk dünyadan, yardan… Hepsi aþkta.
Þaka deðil, oyun deðil. Tek hakikat.
Karanlýklar aydýnlanýr bir bakýþta
Aðzýn kurur, konuþmaya kalmaz takat.





Sosyal Medyada Paylaşın: