IRMAĞA AKAN KADIN

Sürükleniyordu ýrmak

Yansýtýp þavkýnda kadýnýn yüzünü

Dalgalandýrýyordu deli gönlünü

Akýlsýz baþýna çarparak



Yol alýyordu su denizine doðru

Siyah gece indi suyun gözlerine

Kilometrelerce derin baktý

Gidenler gittiði yerde kalsýndý

Çaðýrmayacaktý

Koparmýþtý ipini eski kayýklar gibi

Geceydi, baþýnda yalnýzlýk çarpmasý

Umudun kýsýlmýþ sesi

Sürgünlük, göçebeliðin Türkçesi





Kaybolacak suda sureti

Dilinde yanýk türküsü

Yüreðinde aþk gülü

Dudaðýnda nedensiz bir gülümseme

Gideceði yol tehlikelerle dolu

Kaldýrýp kadehini boþa geçmiþe

Tek düze bir oyunun þerefine

Ve ümitsizliðe deðil, imkânsýzlýða

O olmasa da dönüyordu nasýlsa

Dünyanýn çarký

Sonu yoktu olmaza çare aramanýn

Akýp gider ýrmak, önüne set çekemezsin

Uzaða dökülmez bazý yaralar,

Yataðýna geri döner

Yýkýcý bir sel olur durduramazsýn

Seni yaralayan su deðildir aslýnda

Ya da suda ki yüzün

Kendinden damlýyorsun, açýk yaralarýndan



Sönmeyen kor acýlarýna,

Zamaný akýtýp, ateþi suyla yýkamalýsýn

Irmaktan önce öfkeni denize dökmelisin



Sosyal Medyada Paylaşın: