Çekmek acý olsa da, aþk öyle bir iksir ki O kendi denizine, dalaný mutlu kýlar. Tâ uzaktan bir selâm, hele yârden gelmiþse! Alan ile birlikte, salaný mutlu kýlar.
Kim tutarsa o daldan, üstat olur mir olur Yedi uyur misâli, bir mað’rada sýr olur Bilen ile bilmeyen, kim demiþ ki bir olur Ýlim öyle bir þey ki, bileni mutlu kýlar.
Ýnsanoðlu nefsine, þeytana tuzak kursa O ruh ki “elestü”de, verdiði sözde dursa Kalbinde îman ile, son nefeste o varsa “Þeb-i arûs”a döner, öleni mutlu kýlar.
Biz o hâle geldik ki, ar ettik arsýzlýðý Rabbim nasip etmesin, kalplere yârsýzlýðý Alçak gönüllülükle, o gönül hýrsýzlýðý Alçakken yüceltir o, çalaný mutlu kýlar.
Ýlk bakýþta avýný, o vurmuþtur özünden Âþýk; aþka düþmüþse, belli eder gözünden Gülmek insana mahsus, eksik etme yüzünden Tebessüm sadakadýr, alaný mutlu kýlar…
17/11/’10 Hanifi KARA Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.