Buruk bir tebessümün Hýçkýran yalnýzlýðýnda. Mavilerin, sürgün oldu gönlüme. Oysa ben,seni koymuþtum hep, Yürek sazýmýn hicran naðmesine... Sevgilim...Ýstanbul’um... Yine efkarýndasýn ömrün, Yine kapandýn, Bulut bulut hüznüme. Saçlarýnda kýraðý, Gerdanýnda kan… Bu kaçýncý gözyaþý Boðazýna akan...
Dün gece, Yaðmurunda ýslandým sokaklarýnýn, Asfalt yollar saçlarýma dolandý. Kýz kulesi mahpus keman sesine, Hep hicrana aþina, Hep yalnýzlýk çaðladý... Dudaðýmda son cigarasý hasretinin… Son gün doðumu, Son alaca,beyaz düþlere… Kancýk bir pusuda bekler yalan, Kirpiðimde kül,gözyaþýmla oynaþan. Býraktým; Hazerfan kanat çýrptý ölüme, Raksa durdu umudu, Uçmasýna uçtu ama Kanadýndan vuruldu...
Kaç gecedir, Uykusuzumdum koynunda Geceler emzirdi beni, Geceler, Suskun düþlere gebe… Biliyorum, Ýflah olmam ben bu gidiþle...
Sevgilim... Ýstanbul’um... Ýlkbaharým sen oluyordun, Ve ilk yazým sen… Kaç tekbir yükseldi kim bilir, Göðe yükselen minareden… Þimdi; Dev çýnarlar devrilirken üstüne, Varoþun,yeþil gözlü kýzý üryan, Ne olur aðlama Ben giderken ardýmdan... Oysa bir uçurtmanýn, Üstünde seyretmeliydim seni, Saçlarýný taramalýydým Çamlýca’dan, Haliç mahzun bakmamalýydý, Ve yanmamalýydý Cihangir. Böyle ayrýlmamalýydýk be sevgili. Böyle sallanmamalýydý ellerin, Böyle çaresiz, böyle periþan… Olmamalýydýk; Böyle kan revan!
Adýmlarým hasretine doðru, Ýþgal altýnda bedenim. Yüreðimde binlerce yaðma, Sonra tebessüm, Sonra o dua… Kendimden deðil gülüm Eyüp Sultan’dan kalma. Oysa aþkýn ezgisini sen yazmýþtýn. Sen yazmýþtýn, Kundaðýna sararken koca tarihi. Þimdi; Titrek bakýþlarla, Silmek de ne? gözlerini. Hayat seninle baþladý, Âdem’in Havva’sý sendin. Musa’nýn asasý sen… Fatih’in tuðrasý sen… Sendeydi tahtý Belkýs’ýn. Bülbül güle sende yanmýþtý, Mecnun’a Leyla sendin, Kerem Aslý’ya sende kanmýþtý, Ferhat’a Þirin sendin. Þimdi býrak beni, Aðýr ve ürkek adýmlarýmla gitmeliyim. Neylersin ki Ýstanbul, Ben bu aþký yüceltemedim. Neden, neden diye, Sorgularda sorma, Dün gece düþümde gördüm. Külünde çýrpýnan bir Zümrüd-ü Anka...
Yamacýna daha düþmeden þivan, Berfiniler uyanmamalý, Yar diye dikilmemeli karþýna, Öyle süzmemeli gözlerini, Öyle bakmamalý sana. Þiþli’de de açmalýydý kardelen. Yaðmurunda yýkanmalýydý, Topraðýna her gelen. Sularýna uðramalýydý Nuh’un gemisi Böyle gitmemeliydi, Ve böyle bitmemeliydi. Büyüyen bir çýnarýn, Son aþk varisi...
Býraktým! Kisra yandý derdine, Býraktým; Yýkýldý kahroldu iþte. Tacmahal’in, gözleri, Dikildi niþanýna, Mermer sütunlarý aðlar, Ayasofya aþkýna... Piramitler kýskanýr, Binlerce envarýný. Herkeslerden sakladým Yosun tutmuþ esrarýný. Karacaahmet haykýrýr, Azrail’dir yoldaþý, Beyoðlu’ndan þimdi geldi, Kabristanýn çaðrýsý... Taksim’e düþtü alevi canýn. Bin rad ile çýnladý sesin Kimseler bilmese de, Bir ben sende, Birde sen bende yitiksin... Zemherine tutunmaz acýlarým. Duydun mu? Sol yaný, Þakaðýna kurþun sýktý þu kadýnýn...
Pierre Loti’de hüzün gözlü bir adam. Gözlerinde hain gecenin çapaðý, Sahi sen; Adý Ýstanbul olan sen! Kimden almýþtýn bu sancaðý? Fatih’in nuru düþer baþ ucuma, Ulubatlý Hasan aðlar Menekþeler sýrça sarayýnda solar, Sütçüler küsmüþ ahþap konaklara, Ahþap konak sana kýrgýn, Cayýr cayýr yanar. Ýþte böyle sevgilim, Þimdi býrakýp altýn sarýsý topraðýný, Gidiyorum... Gidiyorum dilimde hasret türküleri, Ellerimde vuslatýn düðümleri, Kör kurþunlar zulamda, Gelemezsem eðer, Sýkýp kurtulacaðým þakaðýma...
Nazlý yar; Ýstanbul... Solmuþ öfkende varken kar. Selam söyle deniz kýzýna, Boncuk gözlerini silsin. Selam söyle kaldýrýmlara Gölgeme hiç küsmesin. Oysa isterdim ki En hoyrat gülüþlerin, Narýna yansýn gönlüm. Yaþ kemale ermeden, Koynunda bitsin ömrüm. “Yaþamak direnmektir” derdi biri, Biri bekler elleri koynunda, Biri ekmek derdine yanar, Mahcup eðerek gözlerini… Ben aþkýna yazmadým, Hece yüklü methiye… Bu bir aþýðýn ayrýlýk mektubu iþte… Daha fazla isteme! Kalem küstü kaðýda. Kusura bakma gülüm, Dönüp bakmam ardýma...
Haydi, son kez gir koluma, Gözyaþým umudun olsun. Son kez; Doðrul hasta yataðýndan Menekþeler kurtulsun. Yedi baldýran zehrine inat. Yedi gül toplasýn tenin. Rüzgârýna býraktým saçlarýmý, Poyrazlarýn tarasýn, Feryat figan sol yanýnda, Býrak engin aðlasýn...
Engin Badem
Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.