Hiç þükrettiniz mi siz? Sokakta aç, Yemeye, içmeye muhtaç, Birini gördüðünüzde, Hiç þükrettiniz mi hâlinize? Yolda dilenen, Yýrtýk elbiseleriyle, Kör, saðýr veya dilsiz... Böyle birini gördüðünüzde, Þükrettiniz mi hiç? Kolu kýrýk, ayaðý topal, Birini görünce, Þükrettiniz mi hâlinize? Gülebildiðiniz için, Aðlayabildiðiniz için; Kimseye tutunmadan, Ayakta durabildiðiniz için; Þükrettiniz mi hiç hâlinize? Zor duruma düþünce, Yine de “Çok þükür.” “Daha da kötüsü olabilirdi.” dediniz mi ? Saðlýklý hâlinizle, Ölüm yataðýnda birini, Gördüðünüzde; Saðlýðýnýza þükrettiniz mi? Hiçbir sorununuz olmadýðý için, Aç, susuz, Saðýr, dilsiz, kör deðilsiniz diye, Þükretmediniz mi? Daha neyi bekliyorsunuz, Þükretmek için?
Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer gümüştaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.