Bir þafak vaktinin tam ortasýndayýz
Þüpheler ve silinmelerle sabýkalaþmýþýz, savunmasýz
Ne kadar gerçek?
Hiç olmamýþ gibi bütün hatýrladýklarýmýz
Sebepsiz dolduruþlarla yüklenmiþiz
Bilinmezliðin korkularýyla örselenmiþiz
Tenha bir alaca karanlýkta vurulmuþ, düþlerimiz
Ne kadar uzak þimdi arzuyla uðuldayan deniz
Bir rüzgâr hafif buruk
Doldurur yüreðimi hüzün yaðmuru misali
Vedalarla dolu gündönümlerinde
Yüreðimize oturur, hýçkýrýk
Eski bir yaz bahçesinden
Gülüþün acýtýr gülleri
Düþen yapraklar altýndan
Ýnler özlemin titreyen sesi
Gülümsüyor bize dolunay soðuk soðuk
Piþmanlýk ve geçmiþin bayrak törenindeyiz
Duygularý yok etmenin yýl dönümlerinde
Acýlarýn pastasýný dilimliyoruz
Ve zamaný doyuramýyor ayrýlýk
Ama kim tatmýþsa yanýp kavruluyor dili
Ne yazýk ki kýyasýya harcýyoruz kendimizi
Biliyorum saðmakla bitmez unutuluþ zehri
Kendi ezgileriyle aðlamakta türkülerimiz
Boynunu büküp yüz çevirmiþ sözcüklerimiz
Yalnýzlýðýn küçümseyen gözlerinde
Ayrýlýk tapýnaðýna kurban edilmiþiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.