Yaşamak! Elif Aşkına

“Zaman akar
Zaman geçer
Zaman zindan içinde
Biz mapusta gürül gürül yatardýk
Yýlan çýyan içinde” E.G



-I-
Sözcüklerin recm edilen yanýyla susuyorum
Devran mazinin baðrýna býçaklar saplandýkça
Avazlanýyorum yeniden lâm duraðýnda elif aþkýna…


Gýrtlaðý kesilmiþçesine fütursuz bakir küfürlerim
Bir masalýn Kaf daðýnda tüterken
Sesli sessiz harflerin kýblesine tutunup
Yemine secde duruyor
Beþ vakit kan revan gözlerimin imlâsý…


Baðýrmaklý ya da susmaklý ket vuruyorum azgýn ve arsýz yanýlgýlara…

Gözyaþlarým tütün rengi hüzünlerin terleyen secdesinden damlayýp
Kalbimin kýzýl vadisinden akýyor cepsiz hücrelerime…

Sükûtuyla erirken zihnimdeki devrik yüklemlerin ro ro limanlarý
Frengi suskularda sert imliyor eslerim
Ýliksiz acý bir tebessüm giyiniyor gamzelerim
Kentsiz mýsralarýn gök kubbesinde...

-II-

_Bedelsiz ayrýlýklar tanýdým aykýrý duygulardan…
Revadýr dedim,
Þairlerin ipiyle kuyuya girmiþse Yusuf
Yüzünün gölgesinde ölür çýðlýðý günsüz
Zira aczi yetisiyle bütünsel Züleyhalar tanýdým!
Dumanlý bakýþlarda asude ölüm susup,
Uçurum yanýklarýnda saydam küller savuran_

-III-
Militan ceketli sokak þairlerinin soluksuz yalanlarýný alkýþlarken yamalý tebessümler
Sýð dirençlerinde çoðalan çelimsiz mýsralarý kýnadým
Ve dürüstlüðün çið kokan sedirinde tespihler çekilirken
Þerh düþtüm "yüzüme doðan güneþle ayakta öleceðimi"
Diz üstü sürünmeden
Yaðmalanmadan vicdan odalarým
Masumluðun çocuk kanatlarýný izaným bileceðimi...




Hangi tümcenin sihrine dokunsam kalbur saman içinde
Mefhum katliamlarý deveran kum saatlerinin
Riya þahika heyhat laðýmlý aðýzlarda
Unutulmuþ uykular satýr aralarýnda
Devþirilmiþ önsözüne kýyasýya hüviyet
Firar ki ecnebi avuntularýn egosunda alýna çivilenmiþ rezalet
Kütüðü mühürlenmiþ þeceresi yok
Onlar ki,iblisin güldürdüðü suç kimlikli çocuklar...





-IV-
Yaþamak deðil!

Sözcüklerin göðünden asýlmak kadar idam
Küflü baðlaçlarda çoðalmak kadar imlasýz
Þirkin meþrebi kadar imansýz
Hafif bir rüzgârýn kokusuna tükürecek kadar alçak


Yaþamak!
Alnýn beyazý kadar emanet
Ýhtirastan arýnmak kadar insan
Vicdaný örselemek kadar iman
Onurlu isim kadar ölüm
Güneþi selamlamak kadar R/an’dýr ömrün ihtilalýnda...


Ey hayat,
Gök kubbenden düþüyor þaheser çýplaklýklar
Býrak! aykýrý gölgelerin etinden soyulmuþ mavisini
Býrak, býrak ki...
Bilcümle masumiyet giysisiyle mýsralarý yýkasýn
Mavi yüzlü dev yürekli çocuklar...


“Beni âdem zor bezirgân içinde”
Yaþa/lan/mak var,
“Ak bir mintan içinde”






Sosyal Medyada Paylaşın: