Tövbeliyim Ben Aşka

Bir þey söylemen,
Gerekmez.
Kahrolma boþ yere,
Kanýma, canýma,
Kalbime,
Hatta tüm damarlarýma,
Katsam da seni;
Telaþlanma, unuturum.
Kayýtsýz olsun,
Tüm gidiþlerin.
Saymam, hesaplamam...
Çektirdiklerin,
Ders olsun bana.
Unut;
Dönme artýk!
Tövbeliyim aþka...
Uðraþma boþuna,
Kimse bozamadý,
Suskunluðumu...
Saçýmda, aklar varsa,
Sorma!
Gidiþindi sebebi...
Ama artýk,
Ýstemem seni!
Mecnun’ken, Kerem’ken,
Aldým dersimi...
Þimdi sen,
Ne Leyla ol, ne Aslý...
Boþ yere ümitlenme!
Deneyemem bir daha;
Tövbeliyim ben,
Aþka...


Sosyal Medyada Paylaşın: