GİDEBİLİRSİN

Keþke sadakatine hayran aleminde seyre dalýp
Deniz gözlerinde enginleri seyretmeseydim
Keþke o saflýðýnla tertemiz,masum kalabilseydin
Bir gittin ki benden denizlere ,enginlere küstüm
Apayrýydýn benim için öyle kalabilseydin keþke
Özdeþleþtirmedim seni kimseyle,hep ayrý tuttum
Çayýmda eriyip giden þeker gibi,suya kapýldýn
Herkesle karýþmasaydýn ,ayrý kalabilseydin keþke
Umut raylarýnda herþeyi senin üzerinde kurdum
Senden ibaretti hayat kavramým,
Keþke olmasaydý
Hayatým diye baþladýðým her mýsranýn öznesi yaptým
Keþke yapmasaydým,yaptým da ne oldu
Öznesiz bir mýsranýn nesnesi yaptýn beni
Hep devrik cümleler içinde anlamsýz býraktýn
Her gece sabahlara mýzrak gibi saplanan bir acý
Hep aðlayan gözler,paramparça bir kalp býraktýn.
Lokomotifi olmayan vagon gibi
Issýz raylarýn üzerinde bir baþýma kaldým sayende
Oysa ne kadar da masumdun önceleri
Ne kadar da saf,berrak,lekesiz ve ipeksiydin
Bir gülüþün vardý ki dünya gülerdi sanki
Mevsim mevsim çiçekler açardý her gülüþünde
Bütün çiçekleri soldurmasaydýn keþke
Gözlerinden yaþ aksa yýkýlýrdý içim
Öpülesi ellerin uzanýrken günah dolu bedenime
Her dokunuþunda günahlarým dökülür
Nur dolardý sanki her zerreme sen diye iþlercesine
Ne güzeldin eskiden
Hep seni hayran hayran seyrederdim
En yakýnlarýma bile anlatmazdým seni
Bendeki seni bilmesinler diye
Ruhumdan kýskanýrdým seni
Ýsmini anan dudaklarýmdan.
Ne kadar da masumdun sen bana
Yalnýzlýklar içinde hýrpalanmýþ çýnar gibiyken
Yaðmuruyla öpüþen toprak gibiydi seninle yüreðim
Çiçek çiçek dolaþan arý gibi canlandým
Getirdiðin baharla
Keþke hep böyle masum kalabilseydin bana.
Uyarmak istedim kaç kere gözlerine bakarak
Sana konuþmaktan korktum,yaralý kelimeler sunarým diye
Namludan çýkan geriye alýnamayacak kurþunlar adýna sustum.
Alýnmadý geriye çünkü geçip giden yýllar,
Sen de dönmeyeceksin
Bir gecelik günahýn bedeli gibi kalmasaydýn
Yüreðim el vermese de bu ayrýlýða
Konduramasam da sana
Sahipsiz birlikteliðin sonucu gibi ihanetin
Þerefsizliðine verdim,GÝDEBÝLÝRSÝN.


Mehmet Zafer


Sosyal Medyada Paylaşın: