YENİLMEDİM
Hayatým dramatik filme benzer benim,
Her karesini acýlarla,ihanetlerle bitirdim
Yarým kalmýþ bir roman gibi hayatým
Her sayfasýnda kalleþliðe uðradým
Hayallerim yýkýldý ama yenilmedim.
Satýr aralarýnda vardý dost sandýklarým
Sýrtýmý yasladým baðrýmdan býçaklandým
Rüzgarýn savurduðu hayallerimi seyredince
Yalnýz kaldýðýmý dost olmadýðýný anladým
Afalladým her seferinde ama yenilmedim.
Karanlýðýn en kuytusunda ürperirken yüreðim
Taþlý yollarda yürürken hep çýplaktý ayaðým
Ýnsanlar vardý uzaklarda seslendiðini sandýðým
Yaklaþtýkça gördüðüm sadece hayal kýrýklýðým
Umutlarým tükendi korktum ama yenilmedim .
Acýmasýz hayatýn tozlu yollarýnda yürürken
Gecesinde gündüzünde hep bir baþýmaydým
Dalýndan düþen yaprak gibi kuruyup sarardým
Savruldukça düþmemek için yýlana sarýldým
Isýrýldým,kanadý her yaným ama yenilmedim.
Her adýmda içim daraldý doldu gözlerim
Namertler sevinmesinler diye aðlamadým
Kalleþçe kaç kere vuruldum da ölmedim
Zalimlere,kalleþlere her zaman direndim
Hýrpalandým,parçalandým ama yenilmedim.
Aç kaldým minnetsiz baðrýma taþ baðladým
Üþüdüm titredim fýrtýnada ayazda kaldým
Hayatým boyunca dik durdum hiç eðilmedim
Acýlarý sineye çekip,derdi yüreðime ektim
Acizliðe vurup,acýlara dertlere yenilmedim
Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.