Bir Sevmek Teranesi
Bir ýrmaðýn iki yakasý gibiydiler
Birleþseler ýrmak yok olacak
Ýki yakanýn bir anlamý kalmayacaktý
Aralarýndan geçen ýrmaða raðmen
Ne çok susuyorlardý birbirlerine
Irmaðý içtikçe artýyordu susuzluklarý
Bir duanýn ayný dilden dökülen
Terennümüydüler
Vuslat için aceleci ama beklemek adýna
Sabýr küpüydüler
Her ikisi de;
Biliyordu bilmenin gereksizliðine raðmen
Sevmenin her þeyi deðerinden fazla görmek
Ve kýþlarý bahara çevirip
Kaný damardan taþýrmak olduðunu
Irmaðýn bir yakasý olup
Varlýk sebebinin özlemek
Hem de asla kavuþmayý dilemeden özlemek olduðunu
Biliyordu her ikisi de;
Sevmenin her zaman umut olmadýðýný
Ne zaman bir coþkunluk gelse ýrmaða
Delirse divane olsa
Yýkýp geçse önüne geleni
Daha bir uzaklaþýr gibi oluyorlardý
Her ikisi de
Ve ýrmaða verdiklerini
Birbirlerine lütuf sayýyorlardý
Açýlýp ayrýldýkça gövdeleri
Irmaða verdikleri zerreleri vuslata
Dair sebep sanýyorlardý
Irmak;
Sevmek hevesli iki yakasýný
Ayýrdýkça büyürken
Daha çok varolmanýn derdiyle
Küçük kollarýný da kendine katýp
Katýldýkça yok olduðu
Katýldýkça çoðalttýðý sevgilisini
Deryasýný büyütüyordu
Umursanmadýðýný bile bile