SEN BENİM ARTIK "ÜMİD" İMSİN...

Nice hasretlikler yazdým gönül defterime,
Nakýþ nakýþ, ilmek, ilmek iþledim herbir anýný,
Dayanýlasý, yaþanýlasý olmasa da ulaþamamak sevgiliye,
O hasretliklerle dolar taþar gönül defterimin sayfalarý,
Gitme dedim sen bensiz olamazsýn, tutunamazsýn dedimse de,
Bir bakýþla adým adým kaybolup ummanlara karýþtý sanki sevgili,
Kalakaldým kilometre taþlarýný SEN için saydýðým bir Ýstanbul sokaðýnda,
Yüreðim yerinden çýkarcasýna, bulutlar semadan düþercesine,
Dizlerim sanki hasta yataðýnda felç olmuþçasýna yatan çaresizler gibi,
Sen benden gittin gideli Sevgili pýnarlar kurudu, aðaçlar meyveye küstü,
Sen benden gittin gideli Sevgili ben, ben olmayý unuttum sanki,
Bir kuþ yakýnýmdan geçse,
Sanki sen döneceksin de haber getiren bir postacý misali gibi göründü bana,
Bir zil çalsa sen gelsen diye seneleri saydým bilemezsin,
Sen zevk-u sefadayken EY SEVGÝLÝ ben hep kederdeydim....
Seni bekledim, bekledim, bekledim hep ümid ettim.
Adýn bende artýk hep "ÜMÝD" olarak yaþýyor,
Bundan sonra sen gelsen de, gelmesen de...

Sosyal Medyada Paylaşın: