HÜZÜNLERİ KIŞA BIRAKTIM

Hüzünleri kýþa býraktým bu bahar,
Baþka çiçekler açacak gönül bahçemde.
Zambaklar gibi dimdik, vakarlýyým ne var?
Bir çiçekten öbürüne konacaðým,
Yas tutmayacaðým sevdâ ülkemde!

Nâdide kelebektim kanadý sýrmalý,
Mâþuku güllerin dalýný incitmeyen.
Bir vefâsýz goncanýn ellerinde kaldý;
Kýrýldý kolum kanadým pul pul oldu,
Hani ’kelebekler özgürdür’ denilen? !

Özge aþk bulacaðým dünya bahçesinden,
Özge çiçekler, sevgiyle yetiþmiþ hem;
Sevgiyi öðrenmiþ, küçücük tohumken.
Adým anýldýkça yüzünde gelincikler
Açacak mahçubâne, gözlerindeyse nem!

Hüzünleri kýþa býraktým bu bahar,
Topraða gömdüm acýlarý, hasretleri
Umut çiçeðimi besleyecek yaðmurlar...
Nergis gibi maðrurlandýn ama yanýldýn,
Hüzünleri kýþa býraktým bu bahar!



Sosyal Medyada Paylaşın: