Yine Hüzün Şahika

Kürdîlihicazkâr týnýlarýn merheminde
Lime edilmiþ zülâl
Ýnlemeler nafile
Aðyar naif ezgide,
Cümbüþünde esinti tembel
Solurken güneþi tenli gözler
Hazýr gönül, gönülsüz veda’lara...





Kýmýldamaz renkler
Sürgün meneviþ akýntýlarý ondüle zifire
Hevesini çalmýþ yýllar...
Ruam iniltisinde
Aheste sýzlanýr yaþam...
Annem, ufuk ötesi sýlam
Teninde yol mu bitik
Benimle aðla anne...




Yine baþbaþayým yaðmurla
Yine hüzün þahika...





Gülecek günleri yýktým
Çisesine hürmeten aldanmýþ beden
Yaðmur,
Ýncecik sarmalýyor
Suçsuz ve günahsýzým
Kabahatsiz ýslaðým,
Buðulanýr dün, bugün
Vazgeçtim nefesten, hissi veda saðanaðým...
Gün dolusu yerlere döküldü naðmem...



Unutulmuþsam yüreðinde
Aðlama sakýn anne!
Hüzün yakamýzda bin asýr
Düþünce üþüþür, kavi çok bilen
Kalemi kýrdým
Ýpi mýsralarýn boynuna taktým
Mürekkep bitti
Yok’um
Yokluðunla çok’um ANNE...













Sosyal Medyada Paylaşın: