Yollarýna, Hep geldim; Yüzüme bakýp da, Bir kere gülmedin. Söylediðin tek söz: “Býktýrdýn...” Karartýp dünyamý, Yýktýrdýn! Mutluluk dilemiyorum, sana.
Ne istediðini, Söylemedin ki... Þan mý, þöhret mi, Yoksa para mý? Neyse deðerin, Al da git; Ellere... Ýnþallah, Periþan olup da bir gün, Düþersin dillere... Mutluluk dilemiyorum, sana.
Ýstediðin yere, Git! Merhamet etmem artýk, Bunu bil. Ne aradýn ne de sordun; Piþman oldu, “Seviyorum” diyen, Bu dil... Beni duygusal yapan, Sendin. Mutluluk dilemiyorum, sana.
Sevgimle oynadýn, Kan kusturdun, Çünkü bana... Güldürmedin, Bir gün bile beni... Ýnþallah, Hep aðlarsýn... Mutluluk dilemiyorum, sana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer gümüştaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.