Sevince, güzel olacak sanmýþtým Dünya
Sevince sevgisizlikten öç alacaktým, güya
Nerden bilecektim kýran girecekti sevgiye
Kemirecekti için için çareleri mi?
Bak Zühre yol alýyor gökyüzünde
Yakýþmaz bize sevgiyi bulamamak
Duygularýmýz uyuyor taþ yataklarda
Bir kurþun balyasý gibi çöküyor omuzlara
Sýrtýmýzda düþman gözleri, sýrtlana dönüþüyor
Hayat çeþmesi akýp gidiyor durmadan
Açýk býrakýlan her düþten
Hayaller gerçeðe küfrediyor
Kör âþýklar diz çöküyor, tapýnaklarda
Dertli bir hasret vapuru geçiyor
Ýstanbul’un en dar boðazýndan
Ve alçalýyor sessizlik sevi düþlerine
Ey! Ýnsanýn tek mirasý, sevgi hayaleti
Ey! Yüreklerin doðurduðu en deðerli varlýk
Yýllarca emzirip, kuþ sütüyle beslediðimiz
Gecelerce þiirler, þarkýlar, romanlar yazdýðýmýz
Geleceðe eser diye býrakmak istediðimiz
Bütün törelerin en onulmazýndan sakýnýp
Nice gönül yorgunu Leyla’lara çiçek açtýrýp
Çöl vurgunu Mecnun’larýn ayaklarýnda dinlendiðimiz
Seni aradým ömrümün baharýn da yazýn da
Senden umut kesmem þimdi
Ne sonbaharým da ne de kýþým da
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.