ACININ EMÂRESİ
Düþtüm bir reh-i sevdaya karlý bir gecede
Fevvareden çýkan bir âb gibi üzerime gelen kar
Bedenime deðil de yüreðime çarpýyordu güyâ
Soðuk sevdamýn soðuk gecesinde ben
Üþüyordu bedenim yanýyordu yüreðim þûle þûle
Garip bir tezatlýk içinde
Dolduramýyordu senin yokluðunu hiçbir heves
Kulaðýmda bir sevda ezgisi
Ve gözlerim karanlýk yollarda
Çýktým buruk kalbim solgun bir nazarla
Sensizliðin sessiz bir gecesinde Hendek’ten
Gurbetin en acý iðnesini yedim þimdi
Ne isyan etti sana gönlüm ne de nisyan seni
Hasretle yandý sensiz hep leyl ü nehâr
Billûr billûr akan kar taneleri camdan ve candan
Sanki gözlerde revân olmuþ bir renksiz gözyaþý
Yolun bittiði yerdeyim þimdi
Sensiz geçen bu soðuk bilmez gecede
Zemheri bir kýþa hazýr gönlüm bu gecenin seherinde
Ýkliminin sýcaklýðýnýn hayâli ile yeniden
Yüreðimdeki bu ah-u sevdaya raðmen
Yanar bu gönlüm þimdi nâlân
Kar tanesinin suya düþmesi gibi
Hâlâ seni bekler ve sûzan
Vuslata aç kalmýþ bu bitap yüreðim
Sonsuza uzayan bu karanlýk gecede
Nihâl bir tebessümüne hasret
Gel daha fazla bekletme ne olur!
Ýlhan KAPLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.