Bu kadar bekledin bekle elverir umutlar yeþerir bahar da gelir bir mektup görürsen aðzýnda kuþun baþýnda bekle sen o dik yokuþun þaþýrma karþýnda görürsen beni ellerimde Kardelenler olacak ola ki buz tutar saçým sakalým ilk görüþte tanýmazsýn beni elimdeki Kardelenlerden taný elllerimde Kardelenler olacak buz tutan elimi sevginle ýsýt Temmuz gibi sýcak gülüþlerinle evden harçlýðým erken gelirse eðer komutandan izin alýrsam beklediðinden erken olurum orda yola erken çýkma boþa üþüme tak yine baþýna kýrmýzý bere hatýrla son görüþtüðümüz günü o öldü derlerse sakýn inanma bekle beni söz verince gelirim gelirim bilirsin koþar gelirim
bir þeye benzemez bu vatan aþký yoksa zincirleri kýrar gelirim eðer ölürsem armaðaným bu þiir olur belki o öldü derlerse sakýn inanma sözüm var mezardan çýkar gelirim bu kadar bekledin bekle elverir umutlar yeþerir bahar da gelir baþýnda bekle o dik yokuþun iki elim kanda olsa gelirim
Yüksel Nimet Apel
2/Kasým/2010/Salý/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.