Kaybolmuþ bir dünyanýn Baþýmý döndüren çiçek kokularýyla hatýrlýyorum seni Küskün çocukluðu, Gümüþ çerçeveli fotoðrafta asýlý kalmýþ Ýnce sýzýlý bir resim gibisin. Dilinin kusurunu, yüreðinin inceliðiyle telafi eden Hasretle yâdettiðim zamanýn aðýrlýðýnda kaybolan Kayýp biri. Her þey zamanýnda güzelmiþ meðer. Yaþanýlanlarýn her þey olmadýðýný anlamak için Miþ’li geçmiþ zaman kelimeleri kullanmak yerine Geniþ zaman cümleleri kurmak gerekirmiþ... Meðer seni böyle, Ölesiye bir hasretle anýmsamak, Anýlarý canlý tutmak deðil Yüzünü eskitmekmiþ Bunu yeni yeni anladým !.. Bütün iç seslerimin sesini kapattýðýmdan beri Söylediklerin içimde yankýsýný bulmuyor artýk Çiçekler eskisi gibi kokmuyor. Her þey yýllarca deniz gözlerinde kalmýþ bir batýk gibi Ne zaman elime alsam daðýlýyor... Ismarlama hatta birazda kaba bir çeliþkinin ortasýnda Sensiz olmak Her gün biraz daha az, Canýmý acýtýyor !
hande
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.Hande HAGHGOUİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.