Ben sussamda,
Susmayan kelimelerimdesin baba...
Fikirlerimiz çatýþýyordu bizden önce
Bir kelime ötede olabilmenin hayalindeydik,
Yutkunma molalarýnda.
Savaþýrken inatçý yanlarýmýz
O kýzgýn saatlerin galibiyeti,
Sözünü geçirebilmekti.
Söz hayata geçtiðinde piþmanlýðýn yüz kýzarýklýðýyla,
Gelemezdik göz göze,
Uzunca bir süre.
Ayný þeyleri düþünürdükte,
Bir türlü getiremezdik dile...
Bize bizden baþkalarý gerekmiyormuþ meðer
Kalabalýklarýn içerisinde sesini kaybettiðimde
Anladým...
Ve baba öðütü kalýn zincirli altýnmýþ insan boynunda
Ayaklarýma dolanmýþtý
Çok geç farkýna vardým...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.