*Bizim Mahalle
Farklý ilden, farklý dilden, ama hep dost idik candan,
Bir A l l a h a inanýrdýk, ikincisi elbet þirkti! ..
Göðsümüzde dolu îman, vatan aþkýysa îmandan,
Biri kendini ayýrdý, herkes birbirinden ürktü! ..
Sokaðýmýzýn baþýnda, Kürt Gülizar otururdu...
Laz Perihan pekmezine, somun ekmek batýrýrdý,
Boþnak Rafet ezan okur, ciðerimi bitirirdi,
Bir biz vardýk sokakta Türk, ama onlar daha Türk’tü...
Göçmen Yaþar mahallenin, tek dondurma ustasýydý...
Mahallenin çocuklarý, dondurmanýn hastasýydý.
Çýðýrdýðý naðmeleri, sanki mâhur bestesiydi,
’Mâcýr Mümün’frak giyer, Çerkez Nihat’ýnki kürktü...
Arap Fethi, þehrimizin, en saygýn efendisiydi...
Okumayý mahalleye, söktüren ta kendisiydi.
Arnavut’un yýlbaþýnda, yediði Türk hindisiydi,
Daðlýda sekizgen kasket, yörükteki deri börktü...
Agop usta alýþtýrdý, mahalleye kelle-paça...
Artin Mýhçý, piyangoyu satardý hep saça saça!
Onnik usta bir hakkâktý, eserleri bilmem kaça?
Karlof’un ak güvercini, senede bir mutlak gurktu...
Mahallemiz yedi renkli, mozaik deðil mermerdi! ..
Adâletten hiç ayrýlmaz, sanki Hazreti Ömer’ di.
Kavim kavimlerdi ama, takvâ ile muammerdi,
Kötülükler çok öncesi bizim mahalleden terkti...
Açýlým saçýlým deyip, açmasýnlar aramýzý! ..
Þundansýn, bundansýn diye, deþmesinler yaramýzý!
Yakmayýn birbirimizi, duyun artýk nârâmýzý!
Nifaktan yana olanlar, içimizi fena burktu...
Antalya-2009/10
Halil Þakir Taþçýoðlu
"BÝZÝM ELLER" þiir kitabýmdan.sayfa:133
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.