Bu zor geceler eskidi de, havalar soðudu. Bugün karanlýða dökecek dertlerim çoðudu. Mehtabýn geleceðinden de umudum yoðudu. Karanlýk ufuðun ardýndan çýktý ay’ýn þavký...
Çok uzak ufuklardan da Hilal göründü, Ýçerim dalgalandý, bir baþka hisse büründü. Rüzgardan kaçan otlar da ayaðýma süründü. Þu yüreðimde, þimþek gibi çaktý ay’ýn þavký...
Durmadý Ay, usulca yukarýlara yükseldi. Aydýnlýklar artarken, karanlýklar da eksildi. Iþýk geldi içime de, sanki dertleri sildi. Þu gönlüme de ýlýk ýlýk aktý ay’ýn þavký...
Nafi’yim, daha ilk akþamdan duygularým seldi. Ay’ýn þavký da, zifiri karanlýklarý deldi. Ta uzaklardan koþtu, kayalýklara geldi Yamacýma geçti de, bana baktý ay’ýn þavký...
www.nafiztancaglar.com
Nafiz TANÇAÐLAR 28 Ekim 2010 Perþ. 00:18 Bahçelievler / Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafiz Tançağlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.