Şol Revan

Göçler baþlar ruhumuzda
Aðlarken,
Duvarlarda freski, yaðlý boya suretler...





Yaslarýmýz üþüþürdü siyahlara
Havarlar koptukça kan mahmurluðuna
Delik deþik hicran gelir sarmalanmaya...
Sýfatsýz maðlubiyetlerin sahabeleri küfürlü
Durmaz içimdeki haylaz çocuk
Kamçýlar yürekteki sömürgeleri
En baðnaz sesleri duymaz oluruz...





Bir
Vakit,


Kaç zavallý düþle aciz kaldýk
Kaç harami çaldý !gizli saklý perde arkasý bakýþlarýmýzý
Ve biz zincirlenmiþ hüzne mahkûm kaldýkça
Tökezledik uçurum kenarýnda...





Yol
Uzadý,

Sýrtýmýzda küfeler külfetle çoðalýrken
Nasýrlaþan omuz temkinli ve tedbirli davranýyordu güya
Oysa "þol revan" uzadý iz bilmeyene yol sordukça...





Ezberi
Bozuk
Günlerin,

Güneþe pusulasýný kaybetmiþti
Zemheri bahara bulanýk renkte
Ýçimizdeki aç özlemler seyahat vakti deðil derken
Bir Torba dolusu birikiyordu ahýmýz...




Yarsýz
Ölmüþ
Bahar,

Biliyorduk ki yârimiz hazan
Mevsimsiz, iklimi hiç sayan
Ýnsafsýz ve hazýrlýksýz yakalayan
a
c
ý
t
a
n...





Renksiz
Gün
Dönümleri,

Ýlkyaz güz getirirken kapýya
Müsebbibi sayýyorduk
Sepya renkli fotoðraflarý...
Gözlerimizin hilafsýz tenlenmelerinde...






Toz
Duman
Ölüm,

Ýdeallerin iç geçirdiði tozlu raflarda
Cesaretle ihanet ekmek arasý olmuþtu
Ölümsüzlük uðruna...






Yurt
Bulmuþ
Sarhoþluk,

Salýncaðýnda bir o tarafa
Bir bu tarafa sallandýkça eðreti öðretiler
Issýzlýk ve yalnýzlýk baþýmýza dikilip
Yaþam ve ölüm arasýnda seçime zorluyordu sinsice...







Kýsýr
Aþk
Meyvesiz,
Miadý dolmuþ Ümit reçeteleri
Kabartýrken günce sayfalarýnda
Maziye dönük selamlar getiriyordu altý çizili notlar...






Ve
Türkü
Düþümleri
Israrýnda kavi yürek,
Ufukta birleþen noktalara asýldýkça gözlerimiz
Makamýný önemsemeden türküler yakýyorduk ,
o
y
s
a

b
i
z,


Yürekten
aðlýyorduk....


Sosyal Medyada Paylaşın: