SENDEN SONRA

Sen giderken ben ardýndan
Öylece bakakalmýþtým ya hani
Hiç acýmadý içim, hiç dolmadý bile gözlerim
Senin son gördüðün ya da aklýnda kaldýðý gibiydim…
Boynumu bükmedim, gitme demedim…
Bir tek damla yaþ dökmedim…
Sen giderken ben sessizce bir köþede
Öylece dimdik durdum,
Senin çekip gitmeni izledim…

Sen gittikten sonra ben
Denizin en ucuna, güneþin battýðý yere,
Hiç dönüp bakmadým…
Yaðmur sularý biriktirmedim avuçlarýmda
Yaðmurda ýslanmadým…
Papatya toplamadým hiç,
Seviyor sevmiyor diye koparmadým yapraklarýný…

Sen gittikten sonra ben
Balýkçýlarýn avaz avaz,
Martýlarýn çýðlýk çýðlýða baðýrdýðý…
Her gittiðimde burnumun üþüyüp
Ýçimin titrediði, sana sokulup ýsýndýðým
Sahildeki balýk ekmek yediðimiz
Balýkçý Salih abi var ya hani…
Hiç gitmedim, gitmedim inan ki
Seni sormadý da Salih abi…

Sen gittikten sonra ben
Yeniden aþýk oldum seviyorum, mutluyum da
Hiç yalnýz kalmadým,
Hatta hiç þiir bile yazmadým
Gelen giden dostlar fýrsat vermedi…
Sana hiç yalan söylemedim biliyorsun
Sen gittikten sonra ben
Yalan söylemeyi öðrendim
Ýþte bunu bilmiyorsun…

GÜLÞEN KARADAÐ 27.10.2010

Sosyal Medyada Paylaşın: