Arýyorsan huzuru, yapýþ O’nun ipine Yasak olan þeylerle, sen gönlünü eðleme. Bir tek O’na âþýk ol, aç göðsünü, sîneni O’nun aþkýyla daðla, baþka þeyle daðlama.
Güzel olan kiþinin, güzel olsun her iþi Vahyi referans alsýn, mümin ise bir kiþi Ne var ise içinde, yansýtýr onu dýþý Asla “yaðdanlýk” olup, hiç kimseyi yaðlama.
Ýslâm dîni insaný, Hakk’a götüren tek yol Bir zamanlar böldüler, geçliðimi sað ve sol Herkes “efendi” desin, akýllý ol, uslu ol Bâtýlýn ýrmaðýnda, deli deli çaðlama.
Nasýl olsa yüreði, daðlamak gerekirse O, daðlasýn, baðlasýn, baðlamak gerekirse Mala, mülke deðil de, aðlamak gerekirse Sâde Hakk için aðla, gayrisine aðlama.
Nefis öyle hâin ki, âdetâ der; “-durma koþ” Ne kadar haram varsa, süsler de gösterir hoþ Tecrübeyle sâbit ki, makam, kadýn, malda boþ Gerçek dost istiyorsan, fâniye bel baðlama…
25/10/’10 Hanifi KARA Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.