Seninle geldiðim bu sahilden,
Yalnýz ayrýlýyorum þimdi,
Bir baþýna...
Elimde bana verdiðin deniz kabuklarý var,
Niye bilmem, öyle sýký tutuyorum ki,
Onlarda gidecek sanýyorum belki,
Býrakýpta beni...
Ruhuma binlerce iðne batýyor,
Hayret, bedenim duymuyor hiçbirini.
Artýk ne söylenir bilmiyorum,
Güneþ de batmak üzere zaten.
Koyu bir karanlýk bekliyor beni,
Üstelik, ay ýþýðý da yok artýk.
Hadi bakalým yüreðim,gitme zamaný,
Topladýysan tüm kýrýklarýný...
Aðlýyor muyum, yaðmur mu yaðan ?
Karýþtý birbirine...
Olsun, sancýlý yaðýþlar,
Gökkuþaðýný doðurmaz mý ?
Ay ýþýðý saklanmýþ olsa da,
Sabaha, gökkuþaðý arkadaþ sana,
Yüreðim sakýn korkma.
Tüm yalnýzlýðýma, sensizliðime inat,
Doðacak,rengârenk yarýnlarýma,
Bulutlarýn arasýndan bakýyor o,
ÞÝMDÝ BANA.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.