Geceleri uçar turnalar.

Karanlýk kol geziyor.
Hýrçýnlaþtý þimdi denizler,
Bir savaþtýr baþladý, gökyüzünde..
Bir taraftan bulutlar,
öbür taraftan, rüzgarlar,
uyandý, yavaþ, yavaþ ýrmaklar…dereler…
görünmüyor sulak yerlerde,
Baca baþlarýnda leylekler,
göçmen kuþlar,
turnalar.

Geceleri uçar, turnalar,
Bir çýðlýktýr, yýrtar gökyüzünü…
Kim bilir nereye uzar bu yolculuk,
Kalýr mý döner mi belirsiz…
Baþkomutan, en önde,
uçar, uçar da,…..
Hiç bozulmaz yol boyunca nizam.
Uçar gider turnalar.

Bir mevsim ki hazan,
bu mevsim ki ölüm mevsimi,
hüzün düþer ormanlara kýrlara,
daðlara,yüreklere,
Aðaçlar aðlar ormanlar aðlar,
yaklaþan kýþa, karlara.
Sevdalýlar ayrýlýr bu mevsimde,
Verilmiþ sözler unutulur…
ölümle noktalanan kasvetli gecelerde,
ve konur son noktalar.


Sosyal Medyada Paylaşın: