YOKLUĞUNUN MATEMİNE BULAŞMIŞ HECELERİM

Giyotin tadýnda giyindiðim bu sevdaya,

Ancak hüzün yakýþýr.

Ve daha ellerinin kokusu genzimdeyken,

Azrail sensizliðin kýyametinde gýrtlaðýma yapýþýr.





Sonbaharlarýn isimsiz kanayan demlerindeyim.

Kim bilir, kaç kýzýl þafaða sakladým gözlerini?

Kim bilir, kaç secdemde gözyaþlarýmla açtým avuçlarýmý?

Sen diye ettiðim yangýnlý dualarýmda,

Kaç firari soluðumu yolladým baþucuna uzaklarýmdan?







Her geliþim düðün tadýndayken,

Her dönüþümün ölüm tadýnda olacaðýný bile bile

Sabýr taþlarý çatlattým yüreðimde.

Çünkü;sadece sevdim çok sevdim.





Biriktirdiðim yaðmurlar sen kokuyor diye;

Süründüðüm yangýnlarý söndür(e)medim.

Sen küfürler savururken rüzgârlarla,

Ben alnýndan öptüm o deli kasýrgalarýn.

Ayrýlýk türkülerini ýslýk sesinde dinledim.





Mavzerini göðsüme dayamýþken hasret,

Dudaklarýmda yokluðunun matemine bulaþmýþ hecelerim.

Kuþatma altýndayken bedenim,

Hüzün kuþlarýma ezberlettiðim adýný.

Avaz avaz meleklere haykýrdým.





Susuþun mahþere gebe gecelerimde,

Hazan soluklu sabahlarda inti/hârdýr.

Merdiven basamaklarýnda oturup,

Hayaline dalarken bir kelebeðin,

Ilýk bir esintiyle akarým.

Bir dehlizin yangýn yeri içine.

Bir serçe titrer parmak uçlarýmda

Üþümüþ...

Isýtýrým nefesimin ýlýklýðýyla,

Yankýlanýr bahar kokan iniltileri.

Ýz düþer...

Basamaklar þahittir deli divane çýrpýnýþlarýna.

Kanatlanýr...

Uçsuz bucaksýz gökyüzüne gözlerini aralayarak,

Her dara düþtüðümde t/uzaklarýmda,

O serçe çýrpýnýr durur yüreðimde.

NECAT USLU

Sosyal Medyada Paylaşın: