tenhayým içinde göçmemiþ kuþ sesleri Ýstanbul aðýzlýðýyým, sýrrý ifþa eðri yaðmurluyum dünya haliyim unutulmuþ ben yorgun ben býkkýn...
hafta ortasýyým,akþam üstü üstüm baþým ekim, býrakýpta gidilesi küfürsüzüm.. eskiyen günüm, sesinde þehir buðusu
bilirim ki bir hikayem var hâlâ
bana yüzün gerek bana güzün gerek aþk düþ yola...
düþ/ün bir hiçliðimiz var , kenar süslü dokunmadýðýmýz sokulmadýðýmýz ilk kelimesi sen olan çoðalan...
sev/in, vazgeç o zaman vazgeçiþleri dönsün, sahipsiz kapý kollarýnýn kendi boþluðunda sallansýn bir çýrpýlar, zora koþulurken ayaklar yol tutsun sýyrýklarýmýzýn gülümseyiþleri vaktimiz çokmuþcasýna vaktimiz yokmuþçasýna
bil ki bir hikayemiz var hâlâ
bana yüzün gerek bana güzün gerek aþk düþelim yola...
/ var mýsýn ? /
Suadiye .2010 Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.