Huzûr-u mahþerde þefaatinden Bizi mahrum etme, caným Efendim. Ne Kâbe’den, ne Ravza’dan, kýbleden Senden ayrýlmasýn, yönüm Efendim.
Ondan emir alýr O’na tapansýn Kýrýk gönülleri bir bir yapansýn Tevhid söyleyerek çenem kapansýn Hayýr eyle benim, sonum Efendim.
Asýrlar önceden haykýrýr sesi Hayat bahþediyor O’nun nefesi Resûl-üs sakaleyn zaman ötesi(*) Bugünüm, yarýným, dünüm Efendim.
Sen öyle ki, âtidesin dündesin Hiç þaþmaz pusulan kýble yöndesin Ýki cihanda da dâim öndesin Ýzzetim, vakarým, þaným Efendim.
Olan müsbetlerin sendedir asý Vahiyle birlikte getirdin nassý(*) Bütün peygamberler adamýn hasý En büyük efendi, benim Efendim… Efendim, Efendim, caným Efendim…
23/10/’10 Hanifi KARA
(*) Resûl-üs sakaleyn: Ýns ve cinnin peygamberi. Nass: Âyet ve hadis Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.