Genç bir kadýndý Mola Mira Ne zaman bahçeyi süpürse toz bulutlarý arasýnda bir beden türeyiverip açýk kalan aðzýna doluþan iblisler yüreðinin yüreciðine ardý sýra siner kaçardý bu þeyden
Yine bir sabah Mola Mira [Bir kova su döktü kapýsý önüne Tel tel buðday tanesi süpürgesiyle baþladý toprak kokulu parfümünden sýkmaya her gün baþýna üþüþen dumanlar yoktu Yoktu bugün dev gölgesi, hayaleti hayaletinin! iblisler yine bekliyordu hem de daha çoktular Açýlacak aðzýna koþmak için Mola Mira’nýn sinmek için diðerleri gibi onun dolmaktan pýhtýlaþmýþ yüreciðine.
Elleri tutmadý, kâðýttan bir haber uçuþurken [kapýsýnda Yeterince yüklü kalbi kaskatý oldu biranda kovamadan iblisleri, üfledi bu sefer yüklendiði yerden [þiddetlice
Oysa alýþmýþtý þeytanlar Mola Mira’ya O ise onlara hane edilmeye _Yavrularým diye okþardý bilmeden bu kalabalýðý Bir gün nefesini dahi alacaðýný tahmin edemezdi Molla Mira!
Halime Erva Kýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın:
uhderva Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.