Zaman gece yarýsý zifiri karanlýk ! belki sis bulutlarý,rüzgar var ama seviyorum seni yaþama sebebim... Ne ihanetin var,nede isyanlarýn en yakýcý fýrtýnalardan bile daha þiddetli oluyor Kuþlarýn göç mevsimi yaklaþýyor ; yani ilk kez karþýlaþtýðýmýz mevsim tüm güzelliðiyle geliyor... Zaman yalan senin yanýnda,piþman olan güzellikler þimdi kapýnda nöbet tutuyor.. ...! Farkýn sevmediðim bir çok þeyi sevebilme ihtimalinden yola çýkarak tutsak ettirmen Belkide hiç kimsede olmayan týlsýmýn yokluðunda kaybolmasýdýr Söyleyemediðim “seni seviyorum” artýk gökkuþaðý gibi rengarenk Hüzünlerim gün batýmýyla sonsuzluða yelken açtý, mutluluðum þimdi senin yüreðinle coþmakta...
Bir tanem söylediðim sözlerden nede söylemediðim sözlerden nedamet duydum Doðuþlu olan her nesnede seni aradým ama nafile,sen gerçekten bir taneymiþsin Beyhude geçen yýllarýmýn tek tesellisi olarak tekrar hayata döndürdün bu aciz adamý Her geçen gün yeni bir mutluluk bekler oldu kapýmda ve beni tekrar aþkýnla esir ettin bu hayata Sen benim deniz kenarýmdýn, Paranoyak gibi etrafýnda dolaþtýðýmdýn.. Anlatýlmaya doymayan,gökteki meleklerin baþ tacýydýn... Ýçimdeki karakýþý tüm güzelliðinle... sýcaklýðýnla eritendin Bazen yazdýðým þiirlerdeki bitip tükenmeyen sözlerdin , sözlerimdin... Kýsacasý umudumdun ; hoþça kal diyemediðim göz bebeðimdin.. Suçlularýn bile hediye almaya haklarý vardýr ; çünkü kalp dediðin hatalýda olsa sevindirilmelidir . Þimdi sýra kimde, hangi suça hangi aþk hediye edilecek... Sen olmasaydýn ne ben olurdum nede zamanýn ruhu aþka bu kadar baðlý kalýrdý. Gözlerim görmeseydi , ellerim dokunmasaydý , dudaklarým teninin sýcaklýðýný hissetmeseydi Ne ben , ben olurdum ; nede hayat bu kadar anlamlý , sürükleyici , güzel olurdu...
Kayýp þehirde kaybedilmeyen tek nesne kaybedilen þehirdir. Kalan milyonlarca hatýradan tek unutulmayan hasret þimdi iki gözümde... Hayalim sendin þimdi daüssýlan...
Gecelerce kendimi düþündüm_düþüncelerim sýfýra denk geldi ve ben yenik düþtüm bu aþkta Bir zamanlar ikimiz vardýk,bize hediye edilen sevgiyle mutluyduk galiba aþýktýk bu oyunda Kendimizi baþka bedenlerde beklediðimiz pencerelerimiz vardý her þeye raðmen umutluyduk... Çýkmaz sokaklardayým ne iþim var buralarda ; inanki hiç bilmiyorum ama bekliyorum her þeyimi...
Sen olmayýnca kalbimi varlýðýnla avuttum, Penceremden bulutlar hiç eksik olmadý,gözyaþý falan iþte... Saklayamadým seni,sevmek_yokluðunda ölüm gibi Menekþeler çoktan beyazlamýþ, imdat çýðlýklarý aþkýmýzýn isyandaki son filmi...ölüyoruz!
Karlar altýndaki bir aþkýn hikayesi bu,beyazlýðýn siyahlýða terk edilmiþ son hali... Deðiþen bir çok þeyden farklý yaþanan dünyevi romanlardan en heyecanlýsý. Hasret ayazlarýnda yazýlmýþ þiirlerden,içilen her viskiden birer tat var galiba.. Sana kalan benden tek hatýra hoþça kal gözbebeðim...
Sebepsizce yaþanan ömrün son yarým saatinin yazýlmýþ,yaþanmýþ yalnýzlýðýdýr bu ýzdýrap. Büyüdükçe küçülen,dokunulmazlýðý hale geçerli olan kimsesizliklerde kaybolan bir acýdýr. Her gün akan milyonlarca yaþýn,yaþlanmýþ ama saf hali belki gözlerimdeki rolleridir. Hüzünlerin eksik olmadýðý,sahip olduðum her þeydeki çýldýrma_þimdi yalnýzlýðýmýn tek dostu...
Seni seven bir grinin beyazla süslenmiþ haliyle biter bu aþk Sýrra mahzar olup zamanýn içindeki derdi bilinmeden kaybolur Sonsuzluðun hapsindeki esirlerin þarkýlarý gibi dudaklarda ezberlenir. Kader bu aþka el koymuþsa vardýr bir bildiði Hoþ geldin karlarýn beyazlýðý sýcaklýðýnla Camlara yazýlmýþ buðulu aþkýn boðulmuþ tüm þirinliðine...
emre onbey Sosyal Medyada Paylaşın:
emre_onbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.