Kavrulsun ciðerlerim, Ebu Bekir misâli Ey Allah’ýn habîbi, aþkýn beni nâlân etsin! Ýçime düþsün cemre, hem yaksýn hem kavursun Mahrum etme garibi, aþkýn beni nâlân etsin.
Yeter ki O dilesin, “olmazlar olur” olur Âþýklar kervanýna, beni de kat Sen n’olur Onca kalpteki yara, o zaman derman bulur Ey gönüller tabîbi, aþkýn beni nâlân etsin!
Yeter ki sevmeyi gör, hazza döner elemin Kader denen meçhulü, çizdi kudret kalemin Canlý cansýz ne varsa, on sekiz bin âlemin Yaratýlýþ sebebi, aþkýn beni nâlân etsin.
Kimseye yer kalmasýn, öyle kalbime dol ki Seveni mahrum etmez, bu yol öyle bir yol ki Onun Leylâ’sý Leylâ, benim LeyLâ’m Sen ol ki Çöldeki Mecnûn gibi, aþkýn beni nâlân etsin.
Her þeyler O’nun için, bütün gözler âdemde Bol bol akýt gözyaþýn, olmaz deme bu demde Yâre doðru yürürken, bastýðýn her kademde Olam ayak türâbý, aþkýn beni nâlân etsin…
19/10/’10 Hanifi KARA Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.