ZENEBİN

Kan sýzýyordu martýnýn beyazýnda
Kanatlarý mavi bir balýk-tuz bastým yarama
Kýrdým cam bir haritayý
Yurtsuz kaldým
Uzadý sakallarým avuçlarýmda zenebin
Bir gecede yaþadým koca bir çaðý
Ve bir býçaðý sýnadým Aort
Ölmedim




Boyum sýðmýyor gölgeme Anne
Bu emanet benim
Bu duvar bu pencere
Bu oda bu tenha hüzün
Bu þiir benim



Senin deðil dedi bir masal
Sandýðým son ihtimal
Cekilip/Med
Ýtilip/Cezir
Anladým Fasit döngü
Ne uzak ne yakýn
Ama merakým
Ýki þiir arasýnda bir baðlaç
Gelinmeyen bir aþký
Gidilmeyen bir kent
Þimdi kim geç kaldý...
Ben mi sen/sen mi ben
Anladým nerde sevsem
Oraya benziyor gövdem



Þimdi yaðmur yaðýyordur o þehre
Islak kaldýrým sesidir sabahýma düþen
Kýrýk pusula ve romatizma
Aðrýsý mavi gülüþtür oysa
Çarmýhdaki gece
Düþler asacagim çið iplere
Diyelim kendime sýzarken labirent
Seni seviyorum/ seni seviyorum/seni



Ah oralar
Ya da o sevgili
Kurgusalým sesine tutunan hayalim
Ya da aþk/ yüzü daðlanmýþ masalým
Kemikleri yakýlmýs bir kitabýn
Daðýna sürgün Anka’nýn
Islak bir yaðmura aðlamanýn...



Bitmedi/ey bir ömrün bekleme nöbeti
Bendim hayatýn/ Kraterlere çarpan yüzünde
Kýrýlan zamanýn
Sonsuz öznesi....



----------



Cumali Çorbacý
KÖLN[ /
Sosyal Medyada Paylaşın: